‘Waarom zijn zij zwart en ben jij net als ik?’ Ik zit in de trein en mijn zoontje van vierenhalf
wijst naar het gezin in het zitje voor ons. Voor mijn gevoel staan de oren van de andere
treinreizigers spontaan op scherp om te horen hoe ik deze vraag zal beantwoorden.
Dit is niet de eerste keer dat ik niet direct weet hoe te reageren. Toen hij twee jaar was,
noemde hij zwart ‘wit’ en wit ‘grijs’, met als gevolg dat hij bij een foto van een meisje van
zijn kinderopvang zei: ‘ik weet niet hoe dat witte meisje heet’.
En ik, ik weet niet hoe je kleur benoemt.
Op de NOS-app las ik dat er in Amerika een gerichte campagne wordt gevoerd door politieke
actiegroepen, waarbij boeken worden verwijderd van scholen. Het zou gaan om boeken met
thema’s die leiden tot ongemak bij ouders, zoals ras en LHBTI.
Ik voel mij niet ongemakkelijk bij het thema, maar ik weet me nog geen raad met mijn
antwoord. Ik weet wel wat ik wil, maar nog niet goed hoe: ik wil mijn kind antiracistisch
opvoeden, maar hoe doe ik dat?
Ik heb het boek ‘De 9 stappen van Baby Antiracist’ gekocht. Daarin staat dat je jouw kind alle
kleuren moet leren kennen. Als je namelijk beweert kleurenblind te zijn, ontken je hoe het er
recht voor je neus aan toe gaat. Neutraliteit bestaat niet.
De boodschap moet zijn dat er mensen bestaan met verschillende kleuren, elke kleur is even
mooi, maar niet elke kleur krijgt dezelfde kansen. Maar dat was niet de vraag van mijn
zoontje, zijn vraag was, waarom hebben mensen verschillende kleuren.
Hij is in ieder geval niet kleurenblind. Nu is het aan mij om de tweede stap te zetten, de
juiste woorden vinden om over kleur te spreken.
Janneke
19 juni 2022